Саодат Пўлканова
Дунё
Бу дунё бир аросатлиғ,
Мани дилим ром этолмас.
Солиб бошға кўп балолиғ,
Валеъ мақсада элтолмас.
Кимҳобдин ҳийло кийғузиб,
Нафс чаманиға юрғузиб.
Бу дила зардоб тўлғузуб,
Лек малҳаму жон ўлмас.
Ишқида бўлурсан сархуш,
Кунинг ўтур ғафлатда хуш.
Бу қандай маломат бир туш,
Уёнмоқ керак, лек бўлмас.
Адаштиб дашти сар-сори,
Жонингдин ўтиб озори,
Туганмас ғалва бозори,
Кетарга лек чора бўлмас.
* * *
Ман илоҳий май истарам,
Қақнус дила ғам истарам.
Қароқлара нам истарам,
Бер Аллоҳим боз истарам.
Жондин тониб бородурман,
Бағри дили яродурман.
Ишқ кўйида ёнодурман,
Бўзанг дариғ тутма карам.
Сани мандин жудо этмиш,
Зоҳир олам мавшадлари.
Нафс анъойи расво этмиш,
Тўлмай кангул гулшанлари.
Раъфтори чўҳ бир девона,
Тажассуми ғарибона.
Ишқ майина тўйсин қона,
Нолам етсин сен Раҳмона.
Ман илоҳий май истарам,
Қақнус дила ғам истарам.
Қароқлара нам истарам,
Бер Aллaҳим боз истарам.
Ошиқ
Хақнинг гул васлига дил банди,
Бу кангул ажрга асранди.
Юрак-чи, май истаб зорланди,
Матлаби кулмаган ошиқман.
Дилима “ҳу” ишқин жойладим,
Кўзимдин оби дур сойладим.
Ботиним узлатга тайладим,
“Ҳайй”, меҳрин истаган ошиқман.
Этса деб, бир назар порамен,
Қақнус зуҳурида ноламен.
Айламас шафқатин қорамен,
Толе кулмаган ошиқман.
Жунунваш қул каби девона,
Бўлибман ўзимдин бегона.
Мақсудим ул ишқи ягона,
Савдойи саргардон ошиқман.
* * *
Хажр даштида тийра дил,
Сани васлинг истар бўлди.
Жамолингга бўлиб маҳтал,
Сани ишқинг сўрар бўлди.
Ўртониб ишқ талошинда,
Юрак қонлар ютар бўлди.
Нафс ичинда бу жонима,
Маломатлар келар бўлди.
Болиш қилиб кесак ётсам,
Сийнама оби гил ортсам.
Жаҳолатдин ўзни тортсам,
Кимларгадир ўйин бўлди.
Кўк илкидин нур сўрадим,
Кўксимни ғамга беладим.
Беҳиштдин бир жой тиладим,
Саботларим синар бўлди.
Мискин дилим хор айлади,
Кимлара зор, бор айлади.
Ишқи дила кор айлади,
Чин дунёға кетар бўлдим.
Нола
Гумроҳлара парвойим йўғ,
Солмиш ишқи қалбимға чўғ,
Раббим ўзи бошимға туғ,
Андин кечиб ҳеч бўлғайму?
Оҳим етмай ашк кўшкиға,
Тушдим савдонинг қасдиға,
Боқмам дунёнинг нақшиға,
Мавлом мани эшитғайму?
Жолаларим тўкиб бисёр,
Истиғфорим айтиб мингбор,
Фарёд тортсам ҳар тун бедор,
Ҳурлар мани овутғайму?
Балогардон йўлин тутсам,
Фақир дилла ишққа етсам,
Ул истаса, бунда кетсам,
Қабоҳатлар чекинғайму?
Ул номиға сано айтсам,
Хаста жонни фидо этсам,
Ҳурлар ила кўкга қайтсам,
Тангрим мани кечирғайму?
Бале, йўлдин тойрилмағил,
Ул ишқидин айрилмағил,
Мискин,қанча оҳ урмағил,
Сани дардинг соп бўлғайму?
Унитғонлар
Ором учун Ҳақдин кечуб,
“Ҳу” ла бирлашмоқдин қочуб,
Сўнг кетарда андин чўчуб,
Саломини унитғонлар,
Каломини унитғонлар.
Бўлур зарға девона хўп,
Нафси тоғдин бисёра кўп,
Сўнгги дамда ололмай чўп,
Бозорини унитғонлар,
Мозорини унитғонлар.
Бир-бировин ўйиб кўзин,
Рангу рўйин этиб сўлғин,
Сўнгги онда излар таскин,
Аъмолини унитғонлар,
Камолини унитғонлар.
Ҳақ йўлинда ўтди Кубро,
Анга йўлдош эди Мавло,
Вале қолур бўлиб гумроҳ
Ҳақ йўлини унитғонлар,
Тоқ йўлини унитғонлар.
Ўтди бундин Темур,Доро
Фақиру ночор уқробо,
Кетар чоғда истар Худо
Қазосини унитғонлар,
Жазосини унитғонлар.
Узлат аро тушиб маҳзун,
Қалбинг покла аё Мискин,
Ҳақдин ўзга излар таскин,
Маъвосини унитғонлар,
Мавлосини унитғонлар.
ххх
Ла илоҳа иллаллоҳ
Имон нурин машъали,
Қалб шуурим сайқали,
Каламуллоҳ меҳвари,
Калималар афзали,
Ла илaҳа иллаллоҳ.
Вужудимда бор латиф,
Қалб ила руҳ, сир ажиб,
Кўксимда аҳфо ҳабиб,
Беш бўлакда мустажиб,
Ла илaҳа иллаллоҳ.
Зикрда кўпдир савоб,
Улки сўзлардин ноёб,
Ҳаққа бергаймиз ҳисоб,
Машҳарда бордир азоб,
Ла илaҳа иллаллоҳ.
Бошимизда бор паноҳ,
Зикр боши бисмиллоҳ,
Фақат танҳодир Аллоҳ,
Демишдир Расулуллоҳ,
Ла илaҳа иллаллоҳ.
Ҳақдир кўнглим меҳрибони
Танам титраб нафс ичида,
Кангул истаб лаввомани,
Нетай дарвеш каби кездим,
Машрабдайин бу дунёни.
Анинг дарди кўксима жо,
Неки десун қилай бажо,
Хизматиға жоним фидо,
Авф этурми мутбалони?
Берганидин бўлиб ризо,
Ишқи ани дилга даво,
Фурсат келиб етса қазо,
Эслайсизму мен адони?
Этгайму деб фазлу карам,
Ҳар туну кун кўзимда нам,
Васлин истаб тинмас қалам,
Ҳақдир кўнглим меҳрибони.
Чора истаб ҳар ён боқдим,
Недин кечиб, нега чопдим?!
Ул ишқидин ором топдим,
Йўлга чоғлаб соф иймонни.