Мақсуд Пўлкан
* * *
Биласизми туриб-ўтириб,
Хаёлимга бир ўй қуйилди.
Тепамдаги мана шу осмон,
Меникидай бўлиб туюлди.
Биласизми яна бир фикр,
Хаёлимга келди тўсатдан.
Меникига ўхшади жуда,
Ўхшаб кетди мана шу ВАТАН!
1997й.
* * *
Мен саройга борсам гадодек,
Сўнг шоҳ бўлиб ўтирсам тахтга.
Бирданига саҳоват қилиб,
Бутун халқни дуч қилсам бахтга.
Олқишлардан оқариб кетиб,
Таъзим қилсам ёшу-қарига.
Эртасига жаллод етаклаб,
Олиб бориб осса дорига.
1996й.
Tўртликлар
“Мени узоқ ўлкаларга узатинг она!” –
Дея онасига ялинган қиздек.
Қушлар деразамда, қордан қўрқади,
Улар қўрқадилар ўлимдан биздек!
* * *
Умр ўткинчи дейдилар, ёлғон дейдилар,
Қиёс қиладилар дарёга қўрқмай.
Яна орқасидан қийин дейдилар,
Чиройли дейдилар ўйлаб ўтирмай.
* * *
Деразани очиб юборманг!
Дарахт кириб кетади уйга.
Ташвишлардан энди кутилган,
Каллангизни солади ўйга!
* * *
Девордаги осилган соат,
Ҳар кун сенга кўзим тушади.
Сени кўриб жаҳлим чиқади,
Сени кўриб завқим жўшади.