Kategorier
Асарлар

Дўмбира (қисса)

Шаҳодат Улуғ

Қуёш кўкда жилва қилади. Баҳор чиндан борлиқни яшнатиб юборган эди. Муамбар шамол чунон дилтортар, ҳам нилуфар само ҳузурбахш, ҳам борлиқ чексиз ва шаксиз гўзал эди. Кун пешиндан ўтиб, асрга қараб оғди. Акам иккимиз шаҳардан қишлоққа қараб йўл солдик. Юким йўқ ҳисоб, ичи ширинликларга лиқ тўла ихчамгина бир жомадон, холос. Онам каттанг билан энангга, деб мазали пишириқлар солган эди.

Текис йўл тугаб, тошлоқ йўлга дуч келдик. Машина гўё тайсаллаб қолганди. Мен эса тезроқ энамнинг ҳузурига етишни орзулайман. Тоғ бағрига кириб борганимизда, қуёш олис-олис тоғлар ортига эринибгина яширина бошлади. Бу ўлка ўзи ажойиб! Биз виқор билан мағрур қад кўтарган тоғлар томон тобора яқинлашиб боряпмиз. Яшил барқут ёпинган қир-адирларга, бодом, жийда буталари билан қопланган зангор-қизғиш қояларга ҳали инсон қадами етмаган кўринади. Ҳам гардсиз, мусаффо тоғ ҳавоси, ҳам дилтортар, сўлим шамол, ҳам феруза осмон – барчаси борлиққа шаксиз бир ажойиб манзара бахш этган.

Kategorier
Крилл алифбосида Шеърлар

Тийра қилди кўксингни ўқлар…

 

Амирқул Пўлкан

Жангчи

 

(Отам Умарқул Пўлкан ўғлига бағишлайман)

Ўн олти ёшида жангчи эди у,
Ватанидан ёвларни қувди изма-из.
Неча бор қузғундек чанг солди қайғу,
Неча бор ўлимга келди юзма-юз.
Лекин у қочмади жангоҳни ташлаб,
Қўрқувдан қалтираб чекмади фарёд.
Ҳолбуки ўша пайт ёвузлик яшнаб,
Милтиқнинг учида турарди ҳаёт.
У баттол қисматга бош эгмади йўқ,
Ва нажот ахтариб чопмади гирён.
У бир қалқон эди – ўтмас эди ўқ,
У бир қоя эди – бўлмасди вайрон!

Kategorier
Крилл алифбосида Шеърлар

Мен энди биламан,бу умр шитоб…

Хосият Бобомуродова

ТУШДАН СЎНГ

Мен энди биламан,бу умр шитоб
Кўкдаги қуёшдай кетиб бормоқда.
Булутлар пойлайди ҳасратда тутаб,
Кунлар орзуларни ютиб бормоқда.

Эндиги қўшиқлар яна дардлироқ,
Муҳаббат (бор бўлса) қадрлироқдир.
Эндиги тунларни безайди фироқ,
Жўшқин хитоблар ҳам фақат сўроқдир.