Ўтмишда ҳалок бўлган
Ошиқлар монологи
Афсонавий эди севгимиз,
Дунё эди мисли бир чаман.
Фарҳод-Ширин эдик иккимиз,
Бизга фириб берди ёсуман.
Афсонавий эди севгимиз,
Кўп талпиндик орзуга томон.
Тоҳир-Зуҳро эдик иккимиз,
Бир қабрда ётибмиз ҳамон.